A stranger traveller

Καλησπερα. 

Η ιστορια εχει ως εξης, με αφορμη καποια γεγονοτα που συνεβησαν στη ζωη ενος φιλου και θεωρησα οτι θα ταν καλο να τα γραψω γιατι δειχνουν τους ανθρωπους του σημερα. Αδερφε μου, ξερω οτι με αυτο θα σε κανω να νιωσεις πιο ανετα και θα σου παρω ενα βαρος.

Ξεκινησε να παει να βρει την κοπελα του ,η οποια μενει και μακρια,  που τοσο καιρο εκανε υπομονη να δει. Στην αρχη και οι δυο ηταν θερμοι στο γεγονος οτι θα βρεθουν και θα ζησουν καποιες μερες μαζι. Κανονιζονται ολα λοιπον, εισητηρια, λεωφορεια, και ιστοριες τετοιες, και τελικα βρισκονται. 

Εκεινη περνουσε τη φαση της και εκεινος ευελπιστουσε οτι ισως η αγαπη που της εδειχνε μπορουσε να το απαλυνει λιγο αυτο.. 

ολα καλα στην πρωτη επαφη και στην μερα, και στη δευτερη και στη τριτη. κανανε δραστηριοτητες μαζι, παιζανε καποιο παιχνιδι μαζι, αγκαλιες και γενικως ερωτας. Το πραγμα στραβωνε ολοενα και περισσοτερο με την αδιαφορια που εδειχνε προς το μερος του. Εκεινη μπροστα απο ενα τηλεφωνο, και εκεινος εδινε τα παντα για λιγο σημασια... Δεν τον αδικω, και εγω το ιδιο θα ηθελα προφανως. Περνουσαν οι μερες και ολοενα η χαρα του επεφτε σε χαμηλα επιπεδα.. Τι να σου κανει και αυτος.. Ποσο να πιεσει καταστασεις για να λαβει σημασια; Ασε που δεν εβγαινε και καπου. Εκεινη ψυχρη, αδιαφορη, και χωμενη στα προβληματα της χωρις να την ενδιαφερει οτι γυρνοβολαει σπιτι της.. η τουλαχιστον αυτο εδειχνε. 

Εκεινος, ενιωθε αχρηστος και μη αποδεκτος, γιατι δε λαμβανε κατι απο εκεινη και η συμπεριφορα της τον πληγωνε βαθυτατα. Τελικα, εφτασε η ωρα που εφυγε.. Το μετα δεν το ξερει κανεις, ουτε καν ο ιδιος.

Να αγαπατε και πανω απο ολα να σεβεστε τους ανθρωπους που εχετε διπλα σας, γιατι σε αυτη την εποχη που ζουμε, δυσκολα βρισκουμε αυτο που ζηταμε. Ο καθενας σε αυτη τη ζωη εχει τα δικα του προβληματα, σε μεγαλο η μικρο βαθμο, αλλα πανω απο ολα ειμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ. 

Εναν ανθρωπο δεδομενο, θα τον χασεις απο τη ζωη σου καποια στιγμη, το μονο σιγουρο.. Το θεμα ειναι, οταν θα μετανιωσεις, θα ειναι εκει; 

Να αγαπατε πολυ, και να ζειτε την καθε στιγμη με τον ανθρωπο σας. 

Καλο βραδυ.

drunky shit

Ενα συγγνωμη σε οσους αναστατωσα και ενα συγγνωμη στον εαυτο μου για τον πολεμο που του κανω. Συγγνωμη, αλλα την αγαπαω πολυ και πλεον το τσιγαρο δεν παιρνει τον πονο, και δεν με ανακουφιζει. Κατεβασα μια serkova και ειμαι ετοιμος να πω οτι θελω. Η αγνοια σου με σκοτωνει. Με κανει να νομιζω οτι βρισκομαι σε κατι πολυ χειροτερο απο κολαση. Θελω να εξαφανιστεις. Σε αγαπω. Σε μισω. Γεια και αντιο γιατι πλεον μενεις πισω. Γινεσαι μια σελιδα του βιβλιου των πρωην μου. Πως στο διαολο γινεται να αντεχεις να πετας τον χρονο μας και να το συγκρινεις; Νομιζεις οτι θα αντεξει καποιος τον απαισιο χαρακτηρα σου, ο οποιος χτυπαει διχως ελεος; μη μου ξαναμιλησεις. Τραβα στο διαολο. Δε θελω να σε ξερω. Βαρεθηκα να σε κυνηγαω απο πισω. Βαρεθηκα να σε σκεφτομαι. Απλα φυγε απο πανω μου. Σε παρακαλω.

Συμπερασμα;

Ειναι απιστευτο το ποσο πολυ μπορει να σε επηρεασει ενας ανθρωπος. Μπορεις να δεθεις μαζι του για τον πιο ηλιθιο λογο. Οταν ομως τον ερωτευτεις... ΓΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΜΗΣΕ ΤΑ...


Μάνος Ι. Μαθιουδάκης
24-25/2/2015 μ.Χ

Goddamnit love.

Καλησπερα.
Το post αυτο γινεται με παροτρυνση της Ελενης διοτι δεν ηθελα να γραψω αλλα πραγματικα, το blog αυτο ειναι γεματο συναισθηματα, τα οποια λεω τοσο ελευθερα χωρις να φοβαμαι αυτα που λεω και αν καποιος θα μου την πει. Αυτο που εχω σημερα να πω, ειναι οτι ενα σημαντικο ατομο που πλεον λειπει απο την ζωη μου, απουσιαζει, και η απουσια σου ειναι ακρως εξαθλιωτικη για μενα. Εαν τυχει και το δεις αυτο, να ξερεις οτι σε μισω για οτι μου εχεις κανει γιατι σου φερθηκα υπεροχα και εσυ απλα με γαμησες λες και ησουν ο χειροτερος μου εχθρος. Λες και οτι εκανα ηταν κατι που σε πληγωνε καθε μερα και πιο πολυ. Αν το βλεπεις αυτο τωρα ξερω οτι θα αδιαφορησεις γιατι απλα δε νοιαζει. Ξερεις πως ενιωσα οταν ηρθα κατω απο το φροντηστηριο σου να σε δω και εσυ απλα κοιταξες λες και κοιταζες το πιο αδιαφορο πραγμα που ειδες ποτε; Γιατι πλεον πραγμα θεωρουμαι. Σου ειχα δωσει ολο μου το μεσα και εσυ το πουλησες για να ικανοποιησεις τον εαυτο σου. Για 10 λεπτα ευχαρι"στυσης", πουλησες οτι αγαπη σου εδωσα. Αυτη εισαι ομως. Παντα ηθελες να περνας καλα. Εγω ομως τωρα κατρακυλαω γιατι αμφιβαλω αν ποτε μπηκες στη διαδικασια να σκεφτεις οτι εχω καρδια.
Οτι και εκανες, για.μενα θα εισαι η γυναικα  της ζωης μου. Ειπα οτι θα σε θαψω, το προσπαθω πραγματικα. Οσο αναπνεω, θα σε λατρευω οπως παλια.
Ποναω.


Καληνυχτα my red angel.
Σε αγαπώ. Πολύ

Μ.

Κομπλεξ^2

Ποιος σου φταιει οταν σου δινεται αν οχι ο παραδεισος, κατι αντιστοιχο, στα χερια και εσυ το πετας για κατι αλλο; Ποιος σου φταιει οταν το κομπλεξ σου κυριαρχει και τα γαμαει ολα; Για αυτο λοιπον, εσεις οι τυπισσες που το παιζεται πληγωμενες και ιστορια, να μην το κανετε διοτι οταν ο αλλος ειναι πραγματικα σπαθι απεναντι σας, καλο θα ηταν να δινει το καλυτερο δυνατο σας πισω. 

Κρινω με βαση κατι που περασα. Δεν μπαινουν ολες οι κοπελες στο ιδιο σακι.

Πολυ μεγαλη μαλακια ειναι το να σκοτωνεις ο ενας απο τους δυο τη σχεση οταν ο αλλος δεν βλεπει. Αυτο γινεται διοτι αφου εχει περασει αρκετος καιρος, ο ενας απο τους δυο βγαζει τα κομπλεξ του στην επιφανεια και θελει να τα ικανοποιησει χωρις να τον νοιαζει πως μπορει να νιωσει ο αλλος. Γιατι οταν σου δινονται ΟΛΑ, οχι ΟΛΑ, "Ο-Λ-Α" και το χερι του αλλου δεν μπορει να παει παραπανω, δεν αρκεισαι σε αυτα. Θες το παραπανω. Αλλα κριμα για τον ανθρωπο που σκεφτεται ετσι γιατι δεν θα το βρει ποτε. Αν και πιστευω οτι αυτα που μας εδωσαν καποιοι ανθρωποι δεν θα τα βρουμε πουθενα.

Τελος παντων. Οσο μπορουμε να αποφευγουμε ανθρωπους ακαρδους, αχαριστους να το κανουμε.

Κριμα δεν ειναι να χαλιομαστε για κατι που τελικα εδειξε τι σκατα εχει μεσα του; Κριμα δεν ειναι να ειμαστε με ανθρωπους που δεν υπολογιζουν τον αλλον ουτε στο λιγο και δεν εχουν αυτο το λεγομενο "καρδια";

 

Μανος.

Care? Hell no.

Συνέχεια το ίδιο πράγμα. Συνέχεια τα ίδια μυαλά. Γιατί να μην σε σέβεται ο άλλος; Γιατί να μην σέβεται το πρόβλημα σου και να είναι δίπλα σου; Γιατί εσύ να πρέπει να θυσιάσεις τον χρόνο σου να τον στηρίξεις και εκείνος να σου αποδείξει κάτι που δεν είναι;

Και άλλα τόσα γιατί.

Κάθε ρίσκο που πήρες όπως αποδεικνύεται ήταν ένας μονόδρομος λάθους και πόνου. Αξίζει επομένως να ρισκάρεις; Από την στιγμή που έγινε, ΕΓΙΝΕ!

Βαρετό το να ακούς παραμύθια και λόγια τα οποία δεν παίζει να τηρηθούν, και στο τέλος απλά ξυπνάς και πραγματικά νιώθεις ότι οι εφιάλτες δεν είναι μόνο στα όνειρα.

Δεν γίνεται να κοιτάς τον δρόμο που χαράχτηκε όταν το τέλος ήταν τόσο άθλιο..

Η πραγματικότητα είναι πραγματικά άσχημη.

Καληνύχτα.

άκρον άωτον

Το πιο ακραίο σημείο που μπορεί να φτάσει μία κατάσταση σημαίνει ο τίτλος.

Έχοντας αρκετές συζητήσεις με φίλους (δεν μιλάμε για συζήτηση της πούτσας) κατάλαβα ότι μια σχέση μπορεί να φτάσει σε ακραίο σημείο. Το βίωσα αλλά δεν έχει καμία σημασία. Τραβάει ο ένας από 'δω, ο άλλος από 'κει και τελικά  αυτό "σκίζεται" θεωρητικά.

Βέβαια, η ειλικρίνεια είναι θεμέλιος λίθος της ευτυχίας, αλλά όταν η ειλικρίνεια είναι στο ναντί, στο ίδιο σημείο είναι και η ευτυχία. 
Γιατί να σου επιτρέπει ο άλλος να ζεις στον κόσμο σου, όταν στο δικό του μυαλό είναι όλα μα όλα εντελώς διαφορετικά; Επειδή συνήθισε να είναι μαζί σου; Τι γίνεται με εσάς που άλλα λέτε και άλλα νιώθετε;
Το όλο ποστ δεν κράζει, απλά ποιος έχει τα αρχίδια να πει αυτά που πρέπει στα ίσα;
Πούτσες κάθομαι και γράφω και σας γαμάω τη νύχτα μόνο, απλά σίγουρα θα υπάρχουν και άλλοι που θα νιώθουν το ίδιο.
Αφήστε την καρδιά σας μόνη, να ξεράσει όλο το "μαύρο" που την διακατέχει και μετά μην γυρίσετε να κοιτάξετε πίσω ούτε στιγμή. Πονάει. Το πολυτιμότερο πράγμα που να χάσει ο άνθρωπος είναι ο χρόνος του και η αξιοπρέπειά του.
Και επιτέλους, ας παραδεχτούμε ότι όταν τα πράγματα στην προσωπική μας ζωή πάνε ρολόι, νιώθουμε πιο δυνατοί να αντιμετωπίσουμε δυσκολίες, πιο αισιόδοξοι, γενικά δηλώνουμε πιο ικανοποιημένοι από τη ζωή μας, και το κυριότερο... κάνουμε όνειρα.
Όταν δεν μας ικανοποιεί η προσωπική μας ζωή όμως, η έστω έρχεται ένας άδοξος χωρισμός, ξεκινάει ένα πολλαπλό delete. Αυτό το delete σου βγαίνει από τη στάση που κρατάει ο άλλος/άλλη απέναντι σου. Και είναι πολύ λογικό θα έλεγα. Το να αδιαφορείς για κάποιον που θεωρούσες ότι ΉΤΑΝ ότι καλύτερο για σένα, είναι πολύ άσχημο. Ειδικά όταν γίνεται σε εσένα. Έχω δει ανθρώπους να χάνουν τον εαυτό τους λόγω τελειωμού μιας σχέσης η οποία καλύπτε κάποιες πολύ βασικές τους ανάγκες. Είναι αρρωστημένο.
Ωραίο το να αφήνεσαι. Πολύ ωραίο. Πάντα όμως με μέτρο.
(Εδώ τελειώνει η ανάπτυξη της κεντρικής ιδέας)

Υ.Γ: Με πονάς, αλλά αυτό που είσαι εσύ για μένα δεν θα αλλάξει. Σε αγαπώ

Who fucks you man?

Καθίστε σκεφτείτε πόσο πληγώνετε ανθρώπους με δύο απλές κουβέντες.

Πόσο σκουπίδια μπορείτε να κάνετε κάποιον με μια φράση.

Η αδικία κυριαρχεί.

Μόνο αυτό.

Καληνύχτα.